گير افتادن در مشكلات خيلي شبيه رانندگي در مه غليظ است كه به درستي مقصدت را تشخيص نمي دهي و احساس گم شدن مي كني.

دلت مي خواهد برگردي ، ولي نمي تواني. وحشت زده و خسته هستي و كاري هم از دستت بر نمي آيد، به جز اين كه نفسي عميق بكشي

حواست را به پيش روي خودت متمركز كني و به جلو پيش بروي و توكل به خدا كني و اميدوار باشي كه امدادهاي غيبي تو را هدايت مي كند.

 

نفيسه معتكف

 

يك رابطه بزرگ و ماندني حول دو محور مي چرخد:

نخست : تحسين شباهت ها

و

سپس: احترام به تفاوت ها.

وقتي فردي زياد مي خندد حتي به چيز هاي احمقانه مطمئن باش كه درونش غمي دارد.

وقتي فردي زياد مي خوابد مطمئن باش كه تنهاست.

وقتي فردي كم و سريع صحبت مي كند معنايش اين است كه سري دارد.

وقتي فردي نمي تواند گريه كند يعني ضعيف است.

وقتي فردي به طرز غير عادي غذا مي خورد يعني در فشار است.

وقتي فردي به خاطر چيزهاي كوچك گريه مي كند يعني معصوم و نازكدل است.

وقتي فردي به خاطر چيزهاي احمقانه يا كوچك عصباني مي شود يعني عاشق است.

 

...try to see all tbese in real life, you will find tbem all

rajashekharan

 

 

 

 

mistake

makes us human

اشتباه از ما انسان مي سازد

failure

makes us strunghs

خطا ما را قوي تر مي كند

hope

keeps us going

اميد ما را به جلو مي راند

love

keeps us alive

عشق ما را زنده نگه مي دارد.

 

 

 

 

 

حال خوبي ست

گلي را ديدن

و نچيدن از باغ

قامت گل شكستن زيباست

و رها بودن آواز قناري در باغ

عطر گل را تنها

در تن زنده هر باغچه اي بوييدن

حال خوبي ست

ادامه مطلب...

اگر راست بگوييد

قسمتي از گذشته شما مي شود،

ولي اگر دروغ بگوييد

آينده شما تحت تاثير قرار خواهد گرفت.

.without action, we accomplish nothing

.without hope, we achieve nothing

.without dreams, we reach nothing

.without faith, we believe nothing

.without love, we feel nothing

.without God, we are nothing

.without God, we are nothing

بدون عمل ، هيچ كاري را به انجام نمي رسانيم.

بدون اميد، به هيچ چيز دست نمي يابيم.

بدون رويا ، به هيچ چيز نمي رسيم.

بدون ايمان ، هيچ چيز را باور نمي كنيم.

بدون دوست داشتن، هيچ احساسي نداريم.

بدون خدا، هيچ چيز نيستيم .

بدون خدا، هيچ چيز نيستيم. 

                                                                                                              alberto casing                                                                                                                                                                                                                                                       
               

 

ما در مورد افرادي كه عاشقشان هستيم ، دو بار خود را فريب مي دهيم: ابتدا در مورد مزيت هايشان و سپس در مورد نقص هايشان!

اي دل! تو چه مي كني؟ مي ماني يا مي روي ؟داد از آن اختيار كه تو را از حسين جدا كند! اين چه اختياري است كه براي روي آوردن بدان بايد پشت به اراده ي حق نهاد؟ اي دل ! نيك بنگر تا قلاده ي دنيا را بر گردنشان ببيني و سررشته ي قلاده را ، كه در دست شيطان است. آنان مي انگارند كه اين راه را به اختيار خويش مي روند، غافل كه شيطان اصحاب دنيا را با همان غرايزي كه در نفس خويش دارند مي فريبد.

ادامه مطلب...