آن زمان كه بنهادم سر به پاي آزادي

دست خود زجان شستم از براي آزادي

تا مگر به دست آرم دامن وصالش را

مي دوم به پاي سر در قفاي آزادي

با عوامل تكفير صنف ارتجاعي باز

حمله مي كند دائم بر بناي آزادي

در محيط طوفان زاي، ماهرانه در جنگ است

ناخداي استبداد با خداي آزادي

شيخ از آن كند اصرار بر خرابي احرار

چون بقاي خود بيند در فناي آزادي

دامن محبت را گر كني ز خون رنگين

مي توان تو را گفتن پيشواي آزادي

فرخي ز جان و دل مي كند در اين محفل

دل نثار استقلال، جان فداي آزادي

 

فرخي يزدي

 

حال خوبي ست

گلي را ديدن

و نچيدن از باغ

قامت گل شكستن زيباست

و رها بودن آواز قناري در باغ

عطر گل را تنها

در تن زنده هر باغچه اي بوييدن

حال خوبي ست

ادامه مطلب...